Mary Kate lub Ashley Olsen jak żywa!

Bardzo bardzo dziękuję Magdzie z blogu Takie tam i inne, która sprezentowała mi Olsenównę, tym samym spełniając jedno z moich lalkowych marzeń:))))))))

 Panna O. przybyła do mnie na swoim oryginalnym - nastoletnim, czyli mniejszym ciałku, które od razu postanowiłam zamienić na coś bardziej doroślejszego;).  Przypadkowo trafiła się bezgłowa artykulantka, pasująca kolorystycznie (fajne są takie przypadki, nieprawdaż?:D). Po nasadzeniu głowy, u Olsenówny trochę zachwiały się proporcje - zbyt długa szyja, mała głowa, ale kto by się przejmował takimi drobnostkami?! Wiem, kto nie - ja;) 

Trzeba jej było też poprawić trochę fryzurę, bo była jakby świeżo po wizycie u szalonego fryzjera:) Wyrównałam postrzępione kudły, ułożyłam na mokro i jakoś to się broni, prawda?;)

 Nawet nie próbowałam wystylizować ją na podobieństwo prawdziwej Olsenówny, bo po pierwsze - nie było mi to do niczego potrzebne, po drugie - nie miałam u siebie nic, co by wg mnie do niej (czyli tej prawdziwej) pasowało, po trzecie - brak czasu, chęci i przede wszystkim talentu aby coś samemu stworzyć. 

Z tego co mam wybrałam więc najpierw kurtkę z wysokim kołnierzem (szyja!:D), dobrałam spodnie, w które dotąd żadna lalka nie chciała się ubrać, a Olsenówna i owszem;) a dla złagodzenia mocnego wizerunku dodałam delikatną, wręcz bieliźnianą koszulkę.

Nie wiem, czy też tak to widzicie, ale dla mnie Olsenówna na kilku zdjęciach nie wygląda już jak lalka, tylko prawie jak żywa osoba:) To zasługa przede wszystkim twarzy, nie tylko bardzo podobnej do oryginału (co, przyznajmy, nie zdarza się często u tego typu lalek;)), ale także po prostu bardzo podobnej do ludzkiej, niezwykle realistycznie odtworzonej. Zmiana ciałka na większe też chyba pomogła, a dziwne proporcje głowa-szyja-korpus tylko bardziej urealniły Olsenównę:)

 Uwielbiam moją Mary Kate lub Ashley Olsen!:D